Vrijdagmiddag hebben wij ons weer reuze vermaakt bij de Peuter- en kleutergym. De groep is alweer gegroeid ten opzichte van vorige week. Er waren weer allerlei uitdagingen zoals het klimrek en hoge kasten. Jessica hield bij het klimrek goed toezicht,
terwijl Gosia in de andere hoek van de zaal kruipend over de grond met de kinderen meedeed. Je zag dat de kinderen na twee lessen al een goede klik hebben met de begeleiders.
Dinsdagavond waren de C1 en B1 gezamenlijk aan het trainen. De grote groep van 17 personen begon met een overgooispel in een vierkant, waarbij na het gooien een sprintje getrokken moest worden. En wij zagen dat het begrip ‘sprintje’ voor sommige anders geïnterpreteerd werd. De trainer legde er nog even extra de nadruk op. Daarna ging de groep op zeven palen aan de slag met doorloopballen en afstandsschoten. Nu ze goed inschoten waren werd er wedstrijdje gespeeld. Paal tegen paal wie het snelst een serie doelpunten kon maken. Het ging er fel aan toe en er werd hard gestreden. Leuk om iedereen zo fanatiek bezig te zien. Helaas zat het uur er alweer op en gingen wij even een bakkie in de ‘huiskamer’ drinken.
Wij hadden ons enorm verheugd op de wedstrijden van zaterdag. Deze vielen door de enorme regenbuien in de nacht letterlijk in het water. Gelukkig werden wij al tijdig op de hoogte gebracht dat de wedstrijden niet doorgingen, zodat we rustig konden ontbijten. Het is altijd wel lekker om de dag relaxed te starten met een bakkie. Wij waren wel benieuwd hoe het veld erbij lag, dus gingen zelf even polshoogte nemen. Bij aankomst zagen wij al direct het geen probleem was om er nu een waterpolo wedstrijd te houden. Helaas waren wij badkleding vergeten.
Wij zagen dat de deur open was en ging maar eens kijken of er misschien toch iets was. Wij troffen de voorzitter en jeugdvoorzitter druk pratend aan. Zij hadden het vooral over de zorgen voor het vinden van voldoende vrijwilligers voor alle activiteiten. Wij snappen de zorg en denken met weemoed terug aan onze tijd waarin wij ingezet werden voor coachen en trainen, én daar hadden we echt wel een extra zetje voor nodig. Toch kijken wij met veel plezier daarop terug en waren blij dat wij ons steentje konden bijdrage. Wij hopen dat ook nu de leden met elkaar de schouders eronder zetten.