Afgelopen dinsdag kwamen eindelijk de verlossende woorden ‘sporten in teamverband met publiek is toegestaan’. Hier hebben wij enorm naar uitgekeken. Lekker langs de lijn een training of wedstrijd aanschouwen en in de derde helft gezellig bijpraten. Het KombiFit 40+ team had denk ik alleen het laatste onderdeel gelezen, want het was het eerste team wat in 2022 begon aan de derde helft. In de kantine werd er gezellig nagepraat over het tennissen en volleyballen wat ze gedaan hadden.
Wat duurt zo’n week dan lang als je uitkijkt naar de wedstrijden. Ons geduld werd nog extra op de proef gesteld, want het midweekteam kom niet spelen wegens te veel mensen in quarantaine. Dan de focus maar op de zaterdag. Aan de deur van sporthal Midland werden we vriendelijk welkom geheten door een dame die onze CTB controleerde voordat we met mondkapje op naar binnen mochten. Wat is het toch keurig geregeld door de vereniging. Eerst even langs de kantine voor een bakkie en een groet aan Herman. Sommige dingen zijn gelukkig nog steeds hetzelfde.
Op de tribune was het al vroeg gezellig druk. Veel oude bekende en een paar nieuwe gezichten. Linde floot net de wedstrijd van de F1 in, dus wij snel naar onze zitplek. De strijd ging mooi gelijk op en wij zagen dat de kinderen al een stuk beter konden verdedigen en aanvallen. Veel werd nog met twee handen gegooid, maar daar reageerde de coach gelijk op, al had het niet direct resultaat. Wij weten waar er donderdag op getraind gaat worden. Het bleef tot drie kwart van de wedstrijd enorm spannend (2-3). De laatste 10 minuten trad de vermoeidheid op, want Soesterkwartier had slecht vier spelers terwijl de tegenstander met acht kindjes was. De wedstrijd ging uiteindelijk verloren met 7-2, maar zeker niet iets om voor te schamen. De kinderen hebben goed gespeeld.
De E1 speelt vandaag tegen Reehorst. Je kon merken dat de kinderen al lang geen wedstrijd meer hadden gepeeld. De eerste 10 minuten liepen wat rommelig van zowel Soesterkwartier als de tegenstander. Daarna kwam er meer lijn in het spel en vielen ook de doelpunten. Al was het wel heel zuur dat net na het rustsignaal het doelpunt van Koen raak ging. Het was net na het affluiten, waardoor scheidsrechter Iris het doelpunt afkeurde. Het bleef lang 3-2 voor Soesterkwartier. In het laatste kwart kwam Reehorst langszij en eroverheen. Soesterkwartier maakte weer gelijk, maar Reehorst wist op de valreep nog te scoren en won met 6-5.
De volgende wedstrijd van de D1 ging helaas niet door wegens een aantal afmeldingen door Corona. Wedstrijdsecretariaat had vrijdagavond nog allerlei verwoede pogingen gedaan, maar het mocht niet baten. Heel typerend hoe zij het omschreven: ‘Corona is een tegenstander in het regelen van voldoende spelers’. De kinderen die wel ‘fit’ waren kregen nu een extra training van Ron. Veel schoten en doorloopballen met afsluitend een partijtje.
Het laatste spektakelstuk moet de B1 worden. Wij zijn benieuwd! De scheidsrechter had nog maar net ingefloten voor de wedstrijd of Hannah had er al een loepzuiver afstandsschot inliggen. Odik wist direct adequaat te reageren door ook gelijk te scoren. In twee minuten twee doelpunten, dat belooft nog wat. Connor ronde in de volgende aanval direct een doorloopbal feilloos af, maar Odik was nog niet onder de indruk en scoorde ook direct (2-2). De volgende aanvallen leverde nog wel de nodige kansen op, maar de scores bleven uit. Soesterkwartier nam naar 7 minuten de leiding en liep rustig uit naar een 6-2 ruststand. Na rust was het spel rommeliger, maar de overwinning kwam niet in gevaar (8-2).
Geweldig om te zien met hoeveel beleving de kinderen aan het sporten waren met enthousiaste coaches langs de lijn. Dit zou je toch iedereen gunnen. Dus neem allemaal een vriendje of vriendinnetje mee naar korfballen, zodat wij nog meer blije gezichten zien. Wij keren in ieder geval met een goed gevoel huiswaarts en hopen nog veel zaterdagen op de tribune of langs de lijn te kunnen zitten of staanstaan.